Dag 3 - Ontbijten met Mickey en een bezoek aan het ziekenhuis...

Vandaag is niet de beloofde leuke dag geworden, integendeel. 

De dag begon wel goed, dus daar begin ik mee uiteraard. 

Jasper kwam om kwart over vier op de kamer, jammer net zo laat als gisteren. Het zou mooi zijn als het elke nacht een uurtje later werd, maar het is niet anders. Hij mag weer in bed bij ons, maar in tegenstelling tot gisteren is hij nu niet voornemens om te gaan slapen. Isabel is wakker gemaakt door Jasper omdat hij moest plassen, en nu kan zij ook niet meer slapen. Gezellig hoor, met z'n vieren in bed dan maar. Isabel is nog wel moe, en zij kan nog wel even een paar uurtjes slapen. 

Het geluk is, dat we toch vroeg op moesten omdat we om 07:00 een reservering hebben bij Chef's Mickey, in het Contemporary Resort vlakbij Magic Kingdom. 

Het is de bedoeling om om 06:15 wegrijden bij ons hotel, zodat we op ons gemak daar heen kunnen rijden. Dus we hadden toch om half zes op moeten staan. 

Om even voor half zeven vertrekken we en binnen enkele minuten rijden we al door de bekende Disney poort. Er zit op dit tijdstip nog niemand in de poortjes, dus we kunnen zo doorrijden. 

We zijn ruim op tijd bij het hotel, wat op de 4e verdieping van het enorme resort zit. We mogen eerst met z'n vieren op de foto bij Mickey (niet de echte), en we ondergaan het maar want we zijn niet van plan deze foto te kopen. We laten de kinderen ook nog op de foto gaan met z'n 2-en zodat we zelf foto's van ze kunnen maken. 

We krijgen een tafeltje en we zitten nog maar net of Mickey Mouse komt al door de ontbijtzaal gelopen. Hij stopt bij elke tafel en je kan dus prima foto's maken en videos. Na Mickey volgen Goofy, Donald Duck, Minnie Mouse en Pluto. Ik wil ze allemaal op de foto uiteraard, dus ik heb geeneens de rust om rustig wat uit te zoeken van het ontbijtbuffet. De kinderen hebben hun bord vol liggen met pannenkoeken en wafels in de vorm van Mickey. Heerlijk vinden ze het. 

We maken de nodige foto's en alleen van Goofy is Jasper een beetje bang. Maar verder vinden ze het prachtig en wij ook!

Als de foto's van de binnenkomst keurig aan ons worden gepresenteerd in een zeer leuke omslag, gaan we toch overstag. Haha, precies waar ze op gokken natuurlijk. 

Het ontbijt is heerlijk en na een dansje verdwijnen alle Disney figuren en kunnen we nog even rustig verder eten. Om half negen houden we het voor gezien en gaan we nog even buiten bij het resort kijken. Het ligt aan een meer en vooral het zwembad ziet er aantrekkelijk uit. We maken wat foto's en nu de kinderen een zwembad hebben gezien, willen ze eigenlijk alleen nog maar naar het zwembad. 

Wij besluiten dat het best een goed idee is, even lekker zwemmen nu het nog prima weer is en dan 's middags even op pad omdat het dan waarschijnlijk wat minder weer is. 

Maar eerst wil ik nog even kijken bij het resort van Animal Kingdom, je kunt daar gewoon rond kijken als je zegt dat je wil kijken omdat je overweegt daar de volgende keer een kamer te nemen. 

Het thema Afrika is tot in de details uitgewerkt en het hotel is prachtig. We lopen naar buiten om wat wide dieren te spotten, maar we hebben pech wat ze zijn net in het voederhok. 

We gaan weer naar de auto terug en rijden naar het hotel. Jasper valt in slaap in de auto en daarom zet ik Isabel en Jeffrey af bij het hotel en rij ik met Jasper door naar ticketmomma, waar ik via internet kaartjes voor Disney heb gekocht. De tomtom op de telefoon van Jeffrey werkt prima. Als ik de kaartjes heb, rij ik weer terug. Helaas is de batterij leeg dus dan werkt de tom tom niet zo goed meer....

Gelukkig weet ik de weg inmiddels weer een beetje dus de weg naar het hotel is zo gevonden. 

Ik ga eerst naar het zwembad om het pasje van het appartement op te halen. Jeffrey en Isabel liggen al heerlijk in het water. 

Jasper blijft bij het zwembad als ik ook zijn zwembroek haal en mij ga omkleden. Als ik weer bij het hek van het zwembad aankom, staat hij al op mij te wachten in zijn witte onderbroek. 

Hij springt in het water als hij eenmaal zijn bandjes om heeft. 

Helaas is het allemaal maar van korte duur, want als hij met Jeffrey een enorme grote opblaasbal overgooit (hij staat op de rand van het zwembad en doet alsof hij keeper is) springt hij in zwembad maar helaas niet ver genoeg. Hij valt met zijn achterhoofd op de rand van het zwembad en gilt het uit. Ik pak hem gauw over van Jeffey en 1 blik op de zere plek zegt genoeg. Een groot gat is zichtbaar en het bloedt erg. Het is echt een grote jaap en meteen is mij duidelijk dat dit gehecht moet worden. Jeffrey haast zich naar de poolbar om hulp te halen, maar we worden doorverwezen naar de receptie. Geen BHV-er hier in dit pand. De dame aan de receptie durft nauwelijks te kijken en print snel de routebeschrijving uit naar het ziekenhuis in Celebration. Hoe cynisch, wat het plan was om hier vanmiddag heen te gaan. Maar niet onder deze omstandigheden. 

Het is niet lang rijden en Jasper is overigens inmiddels al aardig gekalmeerd. De handdoek uit het zwembad hebben we in zijn nek gewikkeld en het is gestopt met bloeden. Het is overigens niet te geloven maar toen ik hem niet uit het water had gevist en hij nog hevig aan het huilen was, stopte hij even om te het volgende te zeggen: " ja, nu hebben zij de bal!'. Daar was hij niet mee eens. De bal is namelijk van het hotel en een geliefd object. 

We rijden naar de eerste hulp en de check in en de eerste medische controle verloopt soepel. Ik heb de tablet voor Isabel meegenomen, dus gelukkig vermaakt zij zich wel even. 

Na de eerste controle moeten we wachten op de arts, en dat duurt lang. Erg lang. Maar goed, uiteindleijk mogen we meekomen en wordt er veel gevraagd tot aan hoe de bevallig is verlopen aan toe. Gekke Amerikanen, of misschien mis ik iets. 

Ze bekijken de wond en de huid is door maar de "film"  die om het skelet heenzit is niet beschadigd. Dit is positief. De wond wordt schoongemaakt met water en gelukkig doet het niet zo zeer. Dan volgt er een medicijn wat in de wond wordt gespoten en dat moet de plek verdoven. Het moet 30 minuten inwerken en in weer een andere ruimte moeten we wachten. Helaas is er weer een andere patient die wordt geholpen dus moeten we ruim 1 uur wachten in plaats van 30 minuten. Eindelijk komt de dokter weer terug en Jasper moet gaan liggen met zijn gezicht naar beneden. Als er jodium op de plek wordt gesmeerd, begint hij te huilen. Vreselijk, niet leuk allemaal. Arm knulletje. 

De wond wordt gehecht met een soort nietjes, 4 moeten er in. Ik kijk niet en Isabel vindt het ook niet leuk, en kijkt alleen naar haar tablet. Hij huilt want ondanks de verdoving doet het blijkbaar nog steeds erg zeer. 

Hij krijgt een hoofdverband om en deze moet hij 5 dagen omhouden. Pffff....en hij mag ook vijf dagen niet zwemmen. En o ja, een tweede val met zijn hoofd is uit den boze dus het is vooral oppassen geblazen de komende dagen. Wat een opgave. Maar ja, het is niet anders. 

Vervolgens moeten weer bijna 20 minuten wachten op het recept voor de pijnstiller. en uiteraard mogen we niet weg voordat de verzekering is geregeld. Ik heb wel geprobeerd te bellen, maar de wachttijd was enorm dus ik had een terugbelverzoek gemaakt. Maar ja, dit gaat 'm dus niet worden. Voordeel is wel dat ik met de telefoon van het ziekenhuis kan bellen en na 30 minuten bellen (voornamelijk wachtstand) is het allemaal geregeld. Na een waarborgsom van 150 dollar mogen we vertrekken. Als we weer buiten komen zijn we allemaal verkleumd, wat is het toch raar dat ze het binnen zo koud maken. 

Het regent, dus het plan om dan maar naar Celebration te gaan om wat te eten valt letterlijk in het water. Nee, dit is niet onze dag. 

We rijden richting Orlando om daar wat te eten en belanden in de file......

Jasper valt in slaap, moe van alle commotie natuurlijk. 

Hij is echt heel dapper geweest en zegt af en toe: hadden we nu maar gekozen om te zwemmen mamma, dan was het niet gebeurd. Maar ja, het is jammer". Ach god, ventje. 

Als we eindelijk een beetje door kunnen rijden, gaan we op International Drive eten bij Olive Garden, een Italiaans restaurant. 

We trekken wel wat bekijks zo, met die badage om Jasper zijn hoofd. Hij heeft mijn jasje aan, dus het is allemaal niet fraai haha. Maar ja, hij had het koud. Ik ook, maar ja wat doe je dan he? ;-)

Jasper is heel lief en zowel hij als Isabel vermaken zich met de kleurplaat en spelletjes die ze hebben gekregen. Isabel kiest spaghetti en Jasper pizza. We hebben enorme honger want na ons ontbijt van vanmorgen om 07:00 hebben we niet meer gegeten en het is inmiddels een uur of zes. 

Het eten is heerlijk en het zijn geen Amerikaanse porties dus prima. 

Jasper is in een goed humeur:

Na het eten gaan we naar het hotel, maar eerst moeten we nog de medicijnen halen voor Jasper. Echter het is zondag en de pharmacy bij het hotel (bij Walmart) is gesloten vanaf 18:00. Wat een pech en we moeten een heel stuk verder rijden als we eindelijk een Walgreens tegenkomen. Ook daar is het loket dicht, maar het blijkt dat de medicijnen ook zonder voorschrift te koop zijn. Opgelost. 

Isabel is inmiddels in slaap gevallen maar wordt wakker van de 2 voorbijgaande brandweerwagens. Als ze wakker wordt, zegt ze: waarom staat het alarm aan?" 

Eenmaal thuis brengen we ze snel naar bed en hopelijk heeft Jasper niet zoveel last van de wond tijdens het slapen. 

Een dag om snel te vergeten, maar het zal de komende dagen niet lukken want we moeten er wel rekening mee houden natuurlijk!