Dag 14 - Kelly Park

We hebben geen wekker gezet vanmorgen en we slapen allemaal uit. Wij worden half negen wakker en Isabel en Jasper iets later, maar zij blijven nog op hun kamer spelen. Als ik stiekem om een hoekje kijk, zitten ze allebei heel pittig te spelen met Olaf, de nieuw gekregen sneeuwpopknuffel. 

We ontbijten op ons gemak en we hebben plannen om naar Kelly Park te gaan, dit is een nationaal park op ongeveer 50 minuten rijden vanaf Orlando. Je kunt daar in een band een stroompje afdobberen. De natuur moet prachtig zijn en het water zeer helder en koud. Dat laatste is dan wat minder, haha. 

Op het forum wat ik veelvuldig de dagen voor vertrek heb bekeken zijn ze er erg positief over. Op de site staat wel dat het park op drukke dagen dicht gaat dus het is wel even een gok want vroeg zijn we niet vandaag.

Omdat de weersvoorspelling heel goed is voor vandaag (geen onweer vanmiddag) besluiten we toch de gok te wagen en te gaan. We nemen weer broodjes en drinken mee, dat bevalt ons prima. 

Om een uur of elf zijn we klaar voor vertrek, we hebben de badkleding al aan. Als we van de snelweg af rijden is het een verademing om in een wat rustiger gebied te zijn. Het zijn eigenlijk allemaal mooie woonwijken en we zien ook golfbanen die mooi zijn gelegen. 

Als we er bijna zijn, zien we al de winkeltjes langs de weg waar je banden kunt huren voor 3 dollar. Maar eerst rijden we naar het park, want straks is het wegens drukte gesloten en tja, wat moet je dan met zo'n band. 

Gelukkig blijkt het park niet vol, en dat blijft wel zo voor minimaal een uur volgens de dame achter de parkeerkassa. Dus we rijden weer terug naar de bandenverhuur en huren er 3; we hebben er eentje zelf mee. 

Er passen er drie in de auto, maar de vierde gaat echt niet meer. We besluiten net te doen als anderen; ik houd de band door het ruim buiten de auto vast. Gelukkig is het niet ver rijden :-)

We parkeren de auto en lopen naar de plek waar je kunt zwemmen en picknicken. Het is er gezellig druk, maar niet te. Hele Amerikaanse gezinnen zijn er, die van alles meegomen hebben in de meegebrachte koelbozen. 

Er is zelfs iemand die de bbq heeft meengeomen. 

Als we eenmaal geinstalleerd zijn, willen we allemaal een duik nemen om af te koelen. Het water is echt fris!

Helaas is de "zwemtas" vergeten waar de bandjes van Jasper in zitten. Ik loop terug naar de auto in de verwachting nog in de achterbak staat, maar helaas de tas staat nog in het appartement. 

Balen, maar gelukkig meldt de badmeester dat je een zwemvest kunt lenen. Pfiew. 

Isabel wil gelijk in het water, maar deinst terug omdat het water zo koud is, haha. Het valt echt wel mee, maar je moet even doorkomen. 

Het water is enorm helder en je kunt de vissen zien zwemmen. 

We lopen met de band het pad omhoog waar het begin van de stroom is. 

We proberen zo droog mogeijk in de band te komen, wat Jasper uiteraard niet lukt. Hij hapt helemaal naar adem als hij kopje onder gaat. Als we allemaal eenmaal in de band zitten, is het genieten geblazen. De natuur is echt mooi en het is zonnig wat ook mee helpt. 

De stroming is niet sterk en het water zeer ondiep dus af en toe moeten de billen in de band omhoog, anders blijf je steken haha. 

Zo kabbelen we rustig door en uiteindelijk komen we weer op het zwembadgedeelte uit, waar onze spullen liggen. 

We besluiten gelijk nog een keer te gaan. Na de derde keer kom ik op de kant en ik zie Jasper wel maar Jeffrey niet. Als ik vraag aan Jasper waar pappa is, meldt hij dat pappa de onderwatercamera kwijt is en aan het zoeken is...

Wat?

En inderdaad, Jeffrey heeft alleen maar oog voor de bodem en weet niet precies waar ' ie de camera heeft verloren. Dat schiet niet op. En de duikbril zat in de vergeten tas in het appartement...

Na een paar minuten zoeken, wordt Jef geroepen en vraagt iemand of hij iets zoek. Terwijl Jef antwoordt ziet hij de camera al liggen op de koelbox. Pfiew......gelukkig is de camera terecht!

Tijdens de volgende ritjes gaat 'ie niet meer mee. 

We eten de broodjes op en terwijl de kinderen nog wat zwemmen luieren wij wat op de kant. Ik wil ook nog graag een kleine wandeling maken en we gaan op pad, gewoon in zwemkleding. 

We volgen de Kelly Loop trail, geen idee hoe lang deze is en of het inderdaad een rondje is, maar we hopen van wel :-)

Je zou de zwarte beer tegen kunnen komen, herten, uilen, de grijze vos en een bobcat. 

Dus goed opletten maar. Isabel en Jasper lopen voorop en vinden het wel spannend allemaal. 

We wanen ons in het regenwoud, met al die dichte begroeing en palmen. We lopen net onder een spinneweb door met een gevaarlijk grote (maar dunne) spin. Brrrr. 

We zien geen enkel dier, maar het maakt het niet minder leuk. Als ik wat geritsel hoor in de boom, blijkt er een uil te zitten. Maar tegelijkertijd blijken hier ook veel muggen te zitten en Jef slaat ze van zich af. Hij is net van alle muggebulten af dus is niet echt blij met de wandeling die ik voorgesteld heb. Ik ben nog nooit gestoken, maar wordt wel wat onrustig van al dat gemaai naar die muggen. Jef wil niet verder lopen, dus ik stel voor dat hij dan maar terug loopt. Maar dat doet hij niet, en dat is maar goed ook. We lopen nog 50 meter en komen dan weer uit bij de plek waar onze spullen leggen. 

Dat was inderdaad een mooi rondje dus. Isabel en Jasper willen 'm graag nog een keer lopen en je raadt al dat Jef niet mee gaat. Ik loop 'm samen met ze nog een keer. 

Eenmaal terug ga ik nog een keer alleen in de band het riviertje af, nog even genieten van de natuur. Ik zie nog een schildpad aan de kant. Ze schijnen wel te bijten overigens mocht je 'm willen pakken. 

Eerder is er trouwens nog een waterslang gesignaleerd en er kunnen ook krokodillen zitten. 

Dat hebben we om begrijpelijke redenen allemaal maar niet tegen de kinderen gezegd. 

Isabel vindt al die waterplantjes sowieso allemaal maar vies en is blij met haar waterschoenen. Ik ben de enige die ze niet mee heeft. Ik heb ze ook niet, vandaar. 

Als ik weer bij onze plek kom, kan Jeffrey mooi even wat foto's maken terwijl ik in de band dobber. 

Om een uur of half vijf kleden we ons om en maken we ons klaar om te vertrekken. Het wordt wat rustiger in het park en de eekhoorn komen uit alle hoeken en gaten om de overgebleven etensresten op te maken. Het blijven leuke beestjes. 

We leveren de banden en in rijden terug naar Orlando. We hebben de navigatie ingesteld op een restaurant genaamd Cracker Barrel. Daar hebben we vorig jaar ook gegeten en dat was erg lekker en goedkoop. Er staan altijd schommelstoelen buiten. 

In het restaurant hebben we internet, en komen we er achter dat er een vliegtuig van Malaysia Airlines is neergehaald in het oosten van Oekraine. Vreselijk zeg.

We eten prima en dat voor 31 dollar! Het restaurant is vlakbij een Target, en omdat Isabel geen onderbroeken meer heeft gaan we daar even langs om ze te kopen. Ze is ook gek op de onderbroeken die we vorig jaar hebben meegenomen. 

Zowaar hebben ze onderbroeken met Frozen, wat een mazzel. Voor Jasper een paar Planes onderbroeken en we kopen wat brood voor de komende dagen. Helaas nog maar vier te gaan, wat gaan de dagen toch snel. We zouden nog wel langer willen blijven!

We zijn gelukkig niet zo laat thuis vandaag, zodat de kinderen een beetje op tijd naar bed kunnen en wij lezen bij over het vliegtuigongeluk. Morgen weer een dag!